گزارش خطا در معنی کلمه 'annoy'

1 عمومی:: دلخوركردن‌

2 عمومی:: آزرده کردن

3 عمومی:: رنجه دادن

4 عمومی:: آزردن

5 عمومی:: بستوه‌ اوردن‌

6 عمومی:: عصبانی کردن

7 عمومی:: رنجاندن‌

8 عمومی:: رنجه کردن

9 عمومی:: رنجاندن

10 عمومی:: ازردن‌

11 عمومی:: اذیت‌ كردن‌

12 عمومی:: مزاحم شدن

13 عمومی:: آسوده نگذاشتن

14 عمومی:: مردم آزاری کردن

15 عمومی:: اذیت کردن

1 general:: verb bother: Your noise will annoy your friends.

2 general::   verb ADV. intensely, really His air of calm superiority annoyed her intensely. It really annoys me when people forget to say thank you. | slightly VERB + ANNOY be beginning to The wasps were beginning to annoy me. PHRASES do sth just/only to annoy sb I only stay out late to annoy my parents.