استقراض

1 Accounting and finance:: borrowing

ریسک، مدیریت ریسک، روش تامین مالی اهرمی، روش تامین مالی سرمایه ایی، استقراض، سرمایه گذاری. در این نظریه جدید(که به نظر جدید دو میلر و مودیلیانی معروف است) آنها چنین استدلال نمودند که نظر به اینکه استقراض برای شرکت یک سپر مالیاتی ایجاد می نماید منطقا باید انتظار داشت شرکت ها از بین منابع مختلف تامین مالی ترجیحا از استقراض استفاده کنند زیرا استفاده بیشتر از استقراض موجب افزایش ارزش شرکت خواهد شد. به عبارت دیگر زمانی که استقراض مزیت مالیاتی برای شرکت ایجاد می کند ارزش شرکت تابع مستقیم میزان استقراض یا اهرم مالی آن می شود. طبق این تئوری در مواردی که بین مدیران و سرمایه گذاران برون سازمانی، عدم تقارن اطلاعاتی وجود داشته باشد مدیران تامین مالی از محل منابع داخل شرکت را به منابع خارج از شرکت ترجیح می دهند یعنی ابتدا از محل سود انباشته یا اندوخته تامین مالی می کنند سپس اگر منابع داخلی تکافو نکرد از بین منابع خارج از شرکت، ابتدا به انتشار کم ریسک ترین اوراق بهادار یعنی اوراق قرضه(استقراض) متوسل می شوند و در صورتی که استقراض تکافو نکند و به منابع مالی بیشتری نیاز باشد، دست آخر به انتشار سهام مبادرت می ورزند(فرانک و گویال، 2005، 28). بر اساس این تئوری همان گونه که شرکت، سود سهام پرداختنی خود را در سمت و سوی یک نسبت پرداخت مطلوب در آینده تنظیم می نماید و در راستای آن حرکت می کند، یک نسبت بدهی مطلوب را نیز تعیین می کند و این نسبت بدهی بهینه شرکت بر اساس توازن هزینه ها و منافع استقراض تعیین می شود.

واژگان شبکه مترجمین ایران