1
general::
Empowerment
عدالت بیشتر در توزیع منافع و گسترش منابع در دسترس افراد ضعیفتر اجتماع را امکانپذیر میسازد؛ از طریق افزایش مشارکت، توانمندسازی، دادن عاملیت و فرصت بیان به آنها (Mansuri و Rao، 2004).
یک مفهوم دیگر در روانشناسی صنعتی که شاید بتواند در فهم بهتر ما به سرمایه انسانی کمک کند، توانمندسازی روانشناختی (Psychological empowerment) است.
توانمندسازی روانشناختی بر خلاف توانمندسازی ساختاری که بر طراحی شغل، عدم تمرکز و تفویض اختیارات در سازمان تأکید دارد، ناظر به ادراکات و حالات ذهنی منجر به توانمندی (مانند باور خودکارآمدی) است.
2- سرمایه انسانی نیز به تسهیل مشارکت و بسیج منابع کمک میکند؛ آگاهسازی و آمادهسازی و توانمندسازی اعضای اجتماع برای ایفای نقش در فرایند توسعه، میتواند تأثیرات مهمی در ایجاد و تسهیل مشارکت داشته باشد؛ مشارکت اعضای اجتماع، بدون باور به عاملیت خود و اثربخشی اقدامات درونزا و مهارتهای تعامل و همکاری، ممکن نیست (سرمایه انسانی مشارکت).
توانمندسازی گروههای ضعیفتر و سرمایهگذاری بر سوادآموزی (Leach و دیگران، 1999)، آموزش روشهای یادگیری و اتکا به خود (Bhattacharyya، 2004)، مهارتهای همکاری مانند مدیریت تعارض (Kilpatrick و دیگران، 2003)، برنامههای خودیاری (self-help) و تولید محتوای خودآموز، استفاده از رسانههای جمعی برای معرفی برنامهها و آموزش، آموزش بزرگسالان، برنامههای آموزش در مدرسه، ارائه خدمات مشاوره، پیامهای کوتاه رسانهای، سخنرانیها، آموزش عمومی از طریق رویدادهای سطح اجتماع، زمینههای اشتغال و ادامه تحصیل جوانان، استفاده از الگوهای نقش (role models) برای رساندن پیامها، برنامههای آموزش به خانواده، انتقال پیام در محل تجمعات افراد اجتماع توسط رهبران فکری (Merzel و D’Afflitti، 2003)، تولید محتوای اینترنتی، دورهها، کارگاهها و جلسات آموزشی گروهی (Frank و Smith، 1999) از جمله روشهای ارائه شده در مقالات است.
واژگان شبکه مترجمین ایران